Kamis, 08 Maret 2012

Manyapu " Malu"

“MANYAPU MALU” Cupak panuah gantang balanjuang Nyampang basuo saliter indak Indak doh salah sarueh batuang Badan mang gantang nan kurang bijak Bukan doh indak amuah di tarah Mangko di tabeh juo nan jadi Bukan doh indak amuah di tagah Bukan pulo dek kareh hati Tapi lah ka sifat dek manusiako Sulik marubah nan biaso Maso ketek ta anjo-anjo Lah gadang tarubah tido Raso lai pareso hilang Bana ado picayo indak Di tunjuak i ma ngarengkang Awak nan santiang kecek awak Di baco sifat jo kurenah Laku parangai kok di tiliak Banyak manabang baliak awah Dek tadoroang mangaku cadiak Indak arif badan cilako Talampau arif ta aniayo Ba itu kato urang tuo Sampai kini bapakai juo Alang tukang binaso kayu Alang malin binaso kitab Alang baraja jo baguru Alamat hilang sopan jo adab Tapi paralu kito tau Banyak bantuak nyo nan ndak tau Bukan karano indak tau Tapi dek indak amuah tau Sadonyo urang mungkin tau Kalau kito tu indak tau Cuma acok kito ndak tau Kalau kitotu nan indak tau Dek sabab karano itu Maaf ka kawan sarato guru Nan alah mambari tau Tanpa harus mambari malu Nan mancameh dalam kalbu Ibarat sa urang minantu Katiko maso pangantin baru Nak manyanangkan mintuo jo ibu Ingin mambuek pangek paku Gulai cubadak gulai paru Indak manuruik an resep di buku Kurang jaleh resep nan baku Nan ado hawa jo nafasu Dek harok mandapek ampu Indak tapikia teori maramu Talabiah takurang ma agiah bumbu Lah abih rantiang jo kayu Lah tandeh baro jadi abu Baa nak garang api di tungku Kadang muko lah bantuak hantu Lah abih tanago jo wakatu Nak manyanangkan alek jamu Urang ma ngicok sambia lalu Man capak sambia manggarutu Timbua bimbang tabik ragu Datang gagok tibo gagu Lah barasian cando si bisu Rumah tampak jalan ndak tau Namun sungguahpun ba itu Bialah kafilah nak balalu Biakan anjiang di baliak pintu Sambia ma ngakeh-kakeh batu Di cubo duduak ba manggu Ditopang tangan ka dagu Di lutuik latak an siku Ma renung ke Nan Satu Ibarat sabatang bambu Kok sampai hilang sambilu Alamat ka mati layu Hanyo karano angin limbubu Di angkek kapalo jo bahu Di barasiah kan hati jo kalbu Nak tau harus baguru Walau ka cino manuntuik ilmu Bak cando kudo dapek sagu Cando kuciang dapek susu Bak itiak dalam paraku Di bae sajo manyudu Indak ka di idu-idu Walau mungkin baun inggu Atau baun kunyik bau Di anggap sajo itu jamu. Tarimo kasih ba ribu-ribu Ka bakeh mamak sarato angku Pitaruah disimpan dalam saku Ka diwarihkan ka anak cucu. Sabagai pa isi wakatu Daripado bajalan ndak manantu Ma abihkan tapak sipatu Ambo sampai carito si badu Dek indak amuah maniru Ndak batanyo ka nan tau Mandanga carito sambia lalu Samo sajo tibarau jo tabu Nan ado hanyo sok tau Akhianyo mambuek malu…. Ambo bari judul sok tau Kok lai batamu rueh jo buku. Iko carito tahun 2 ribu, kajadiannyo di kbyoran baru,perumahan elite kelas satu, Ado kawan namo si badu, asa nyo canduang III suku, bapak datuak mamak pangulu,tasabuik kayo dari dulu, kok disabuik tingkah jo laku, rsonyo lah putuih urek malu, gayanyo sabana borju, muncuang cando dt dalu, awak sajo nan paliang tau,nan lain ongok jo dungu, karajo suko ma adu, adu ayam jo sijantu, yo bana mantiko laku, mangaji maleh sikola ndak mau, tapi ka urang mangaku ngaku, lah lamo tamat S1,padohal utak di puru, Dulu tingga di pakan baru, manggaleh sarawa jo baju, lah abih rupiah jo uang suku, lah tagadai sawah di kubu, alun juo baisi saku. Akhianyo pindah ka indramayu,karajo di pabrik tarigu, kawin jo si ayu, anak juragan tahu, nan mambuka usaho baru, tingga di pndok labu. Singkek carito katiko itu, kwn kito si badu, drpado krajo ndak manntu, dimsuakkan krajo dek si uncu,jadi satpam di kabayoran baru, parumahan elite kelas satu,Karajo mam bukak2an pintu, duduak2 di gardu, mancaliak urang nan lalu2. Kok ado nan lain tingkah jo laku.kdang mandok bntuak hantu, maintip urg sdg bacumbu, Suatu hari di malam rabu, datang urang taburu buru, manangih mangungu ngungu, Ruponyo surang pambantu, datang tibo mangadu, juragannyo sadang basiteru, sadang batangka ka batinju. Si badu lansuang mandudu,nyo bae langkah saribu,rumah si juragan nan nyo tuju, Sasampai disitu, Nampak lah urang manyinsiang baju,sadang mamacik tungkek kayu, nan ciek mangganggam batu, tadanga ciloteh jo garutu. Ini gara2 babulu, kaga becus menyapu, membuang sampah ga menentu, mambuat got sy jadi buntu,Yang salah bubulu tu. dah jelas ini got aku, yg buang smpah babulu itu… Sibadu ta manggu manggu. ma angguak angguak co urang gagu, iko pasti ado nan kaliru, harus den slasaikan dulu, spontannyo ba seru. Op op stop dulu. kalian tdk boleh begitu, satu Rt hrs bersatu, sekarang saya sudah tau. yang jadi persoalan itu. Saya sebagai komandan regu, harus mengambil langkah jitu, ibu ibu harus setuju. BABULU NDAK BABULU, SEMUA YANG TERLIBAT IKUT AKU…… Nanti dikantor baru tau, semuanya hrs buka baju, saya liat satu persatu…Siapa yg banyak bulu……………tangango arang juragan tu, bantuak urang gagu ,tadanga ciloteh garutu………….. dasar si padang sok tauuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuu.

Tidak ada komentar:

Posting Komentar